Bliskość fizyczna między rodzicem a dzieckiem to jeden z najważniejszych elementów budowania więzi emocjonalnej. Poznaj, w jakim wieku maluchy zaczynają świadomie przytulać się do swoich opiekunów i jak wspierać ich rozwój emocjonalny.
Kiedy dziecko zaczyna się przytulać?
Pierwsze świadome przytulanie pojawia się u większości dzieci około dziewiątego miesiąca życia. W tym okresie maluch zaczyna rozumieć, że bliskość fizyczna z rodzicami zapewnia mu poczucie bezpieczeństwa i komfortu. To moment, gdy niemowlęta rozwijają świadomość emocjonalną i odkrywają przytulanie jako sposób wyrażania uczuć.
Warto pamiętać, że każde dziecko rozwija się indywidualnie. Niektóre maluchy zaczynają przytulać się wcześniej, inne około 11. miesiąca życia lub w okolicach pierwszych urodzin. Tempo rozwoju tej umiejętności zależy od rozwoju psychicznego dziecka oraz wzorców obserwowanych w otoczeniu.
Pierwsze oznaki przytulania u niemowląt
- zbliżanie się do rodzica
- kładzenie główki na kolanach opiekuna
- przywieranie do ciała podczas karmienia
- wyciąganie rączek w kierunku rodziców
- przytulanie się podczas podnoszenia
Rola obserwacji dorosłych w nauce przytulania
Dzieci uczą się przytulania głównie poprzez obserwację zachowań dorosłych. Widząc okazywanie czułości między rodzicami, maluch naśladuje te gesty w swoich relacjach. Atmosfera domowa pełna ciepła i fizycznej bliskości tworzy idealną przestrzeń do nauki przytulania.
Znaczenie przytulania w rozwoju emocjonalnym i społecznym
Przytulanie wpływa na rozwój emocjonalny i społeczny dziecka poprzez:
- stymulację wydzielania oksytocyny – hormonu więzi i redukcji stresu
- wzmacnianie poczucia własnej wartości
- rozwój zdolności do budowania zdrowych relacji
- lepsze radzenie sobie z emocjami
- zmniejszanie poziomu lęku
- kształtowanie zdolności do empatii
Przytulanie jako forma komunikacji niewerbalnej
Przytulanie to jedna z pierwszych form komunikacji niewerbalnej u dzieci. Zanim maluch nauczy się mówić, poprzez przytulanie przekazuje swoje potrzeby i uczucia. Każdy rodzaj uścisku niesie ze sobą inny komunikat emocjonalny, od potrzeby pocieszenia po okazywanie radości i miłości.
Wpływ przytulania na poczucie bezpieczeństwa dziecka
Regularne przytulanie tworzy emocjonalny fundament bezpieczeństwa. Aktywuje w mózgu dziecka obszary odpowiedzialne za regulację stresu i lęku. Dzieci, które doświadczają wystarczającej ilości czułego kontaktu fizycznego, wykazują:
- większą odporność psychiczną
- lepsze radzenie sobie ze stresem
- łatwiejsze nawiązywanie zdrowych relacji
- niższy poziom kortyzolu
- mniejszą podatność na zaburzenia lękowe
Przytulanie a więzi rodzinne i przyjacielskie
Przytulanie odgrywa fundamentalną rolę w kształtowaniu więzi rodzinnych i społecznych dziecka. Badania pokazują, że dzieci zaczynają świadomie inicjować przytulanie około dziewiątego miesiąca życia, choć tempo rozwoju tej umiejętności jest bardzo indywidualne. Ciepłe relacje między rodzicami zachęcają dzieci do naturalnego okazywania uczuć poprzez przytulanie, zarówno w stosunku do najbliższych, jak i rówieśników.
Budowanie więzi z rodzicami poprzez przytulanie
Przytulanie to podstawowy element tworzenia silnej więzi emocjonalnej między dzieckiem a rodzicem. W trakcie bliskiego kontaktu fizycznego organizm maluszka produkuje hormony, w tym oksytocynę, które wspomagają budowanie emocjonalnego połączenia. Te naturalne mechanizmy biologiczne sprawiają, że systematyczne przytulanie staje się podstawą prawidłowego rozwoju dziecka i jego późniejszych umiejętności społecznych.
Bliskość fizyczna okazywana przez przytulanie zapewnia dziecku poczucie akceptacji i bezpieczeństwa w towarzystwie opiekunów. Taki kontakt nie tylko wzmacnia zaufanie, ale także wspiera regulację emocji u małego człowieka. Badania potwierdzają, że dzieci regularnie przytulane rozwijają głębszą więź z rodzicami, co tworzy fundament prawidłowego rozwoju psychicznego i emocjonalnego.
Przytulanie w relacjach z rówieśnikami
Zdolność do przytulania, którą dziecko nabywa najpierw w kontakcie z rodzicami, naturalnie przenosi się na relacje z rówieśnikami. Ten aspekt rozwoju społecznego jest szczególnie widoczny w okresie przedszkolnym. Przytulanie się z kolegami pomaga maluchom w:
- tworzeniu pierwszych przyjaźni
- nauce dzielenia się emocjami
- rozwijaniu empatii
- budowaniu zaufania w grupie
- wyrażaniu wsparcia i pocieszenia
Dzieci wychowane w atmosferze ciepłych relacji domowych łatwiej nawiązują bliskie kontakty z rówieśnikami. Przytulanie staje się dla nich naturalnym sposobem wyrażania uczuć, pocieszania innych i dzielenia radości. W przedszkolu maluchy spontanicznie przytulają się podczas powitań, zabaw czy w momentach smutku, co buduje fundamenty pod późniejsze, dojrzalsze relacje przyjacielskie.
Przytulanie do zabawek jako etap rozwoju
Przytulanie zabawek stanowi istotny element rozwoju emocjonalnego dziecka. Ten etap najczęściej rozpoczyna się między 9. a 12. miesiącem życia, gdy maluch zaczyna świadomie wyrażać uczucia. Przytulanki pełnią rolę obiektów przejściowych, zapewniających komfort i poczucie bezpieczeństwa.
W wieku 12-18 miesięcy, podczas fazy rozwoju sensomotorycznego, dziecko aktywnie poznaje otoczenie poprzez dotyk i przytulanie. Maluchy w tym okresie nie rozróżniają jeszcze zabawek od innych przedmiotów – badają i przytulają wszystko w zasięgu rąk. Przytulanie ulubionego misia czy kocyka wspomaga radzenie sobie z nieobecnością rodzica i rozwój tożsamości.
Dlaczego dzieci przytulają się do zabawek?
- zapewniają poczucie bezpieczeństwa podczas nieobecności rodzica
- pomagają w łagodzeniu stresu związanego z separacją
- wspierają proces usamodzielniania się
- ułatwiają zasypianie i adaptację do nowych sytuacji
- pozwalają na wyrażanie i regulowanie emocji
Wzorce wyniesione z domu znacząco wpływają na intensywność przytulania zabawek – dzieci obserwujące ciepłe relacje między rodzicami często silniej wyrażają uczucia poprzez przytulanie, również wobec ulubionych pluszaków czy lalek.
